Nicolien Breet is cardioloog bij Gelre ziekenhuizen. Naast haar werk als cardioloog zet ze zich ook in als opleider Cardiologie en is ze binnen de afdeling het aanspreekpunt voor ANIOS en coassistenten. “Maar eigenlijk zijn we allemaal opleiders hoor,” vertelt ze.
Nicolien licht het toe: “Gelre is een STZ-ziekenhuis en wij hebben een B-opleiding voor Cardiologie. Dat betekent dat er elk jaar 4 AIOS bij ons zijn en dat we ook regelmatig (SUMMA-)coassistenten hebben. Daardoor zijn we erg gericht op het geven van onderwijs. Dat zie je op onze afdeling Cardiologie terug in dat er bijvoorbeeld elke ochtend wel een vorm van onderwijs wordt gegeven, door een cardioloog of juist door een A(N)IOS. Daarnaast lunchen we elke middag gezamenlijk met alle cardiologen en alle ANIOS. Dat is, naast dat het enorm gezellig is, ook erg leerzaam omdat we tijdens de lunches verschillende casussen bespreken. Omdat iedereen dus eigenlijk bezig is met opleiden, vind ik dat we allemaal opleiders zijn. Wij kunnen als cardiologen bijvoorbeeld ook weer leren van de AIOS, die de nieuwste kennis meenemen uit een A-centrum. Dat dwingt ons op een positieve manier om up-to-date te blijven.”
Nicolien weet als geen ander dat een leuk coschap bepalend kan zijn voor je toekomst.
Zelf wist ze al snel dat ze de zorg wilde veranderen en dat ze een medicijn of behandeling wilde uitvinden tegen de ziekte van Alzheimer. Maar hoe komt iemand met interesse in geriatrie dan uiteindelijk terecht als cardioloog in een ziekenhuis op de Veluwe? Volgens Nicolien is het simpel: “Cardiologie was mijn eerste coschap in het Martini ziekenhuis in Groningen. Heel leuk!”
“Het leuke aan Cardiologie vind ik dat je aan de ene kant heel erg acuut bezig bent, dus bijvoorbeeld bij een reanimatie,” vervolgt ze haar verhaal. “Aan de andere kant heb je ook langdurige zorgtrajecten. Bijvoorbeeld bij patiënten met hartfalen, dan heb je een lang behandelplan met ze en kan je heel veel voor ze betekenen. Het is een mooie afwisseling tussen acute en lange termijn zorg. Ook vind ik het heel leuk dat we onze eigen diagnostiek doen; we doen onze eigen echo’s, maken en beoordelen onze eigen MRI’s. We doen zelf de hartkatheterisatie. Dat zorgt ervoor dat je echt vanaf begin tot eind je eigen behandelplan kan maken. Het is voor mij de perfecte balans tussen denken en doen.”
Gelre is, net als het Martini ziekenhuis, waar Nicolien haar eerste coschap volgde, een perifeer ziekenhuis. Nicolien heeft dus als student en als opleider ervaring op kunnen doen in een dergelijke omgeving. Ze kan het verschil tussen een perifeer ziekenhuis en een academisch ziekenhuis dan ook goed duiden.
“Je komt in Gelre veel meer in aanraking met de algemene cardiologie, in plaats van dat het heel erg gespecialiseerd is. Je krijgt dus een hele brede basis.”
Wat de verdere voordelen van opleiden in Gelre zijn? “Eigenlijk hebben alle specialismen wel een of meerdere ANIOS,” schetst Nicolien. “Dat maakt het laagdrempelig en geeft een gevoel van saamhorigheid, zowel binnen de afdeling als binnen het hele ziekenhuis. We werken in Gelre ook veel in traineeships, waardoor je tussentijds makkelijk van specialisme kan wisselen. Dan werk je bijvoorbeeld een jaar bij ons, daarna een jaar bij Interne Geneeskunde en dan weer een jaar bij Geriatrie. Als je nog niet zo goed weet wat je precies wil, is het heel fijn als je het ziekenhuis en de mensen al kent, maar dat alleen het specialisme waarin je werkt verandert. Dat maakt het een veilige en prettige omgeving om in te leren. Op die manier proberen we echt om samen met de ANIOS ervoor te zorgen dat ze de best mogelijke dokter worden.”
De kracht van samen
Volg ons